poniedziałek, 27 września 2010

Embraer Legacy 650 - cz.1

Embraer Legacy 650 to największy z odrzutowców biznesowych Embraera wywodzących się od samolotu ERJ 135. Pozostałe modele to Legacy 450, 500 i 600. Legacy 650 jest unowocześnioną wersją Legacy 600 która jest produkowana od 2002. Program Legacy 650 rozpoczęto w roku 2008, a w październiku 2009 roku Legacy 650 wykonał pierwszy lot. Samolot posiada podobnej wielkości kabinę przeznaczoną dla 10 pasażerów jak Legacy 600 ale oferuje zasieg większy o 500 Nm (925 km)niż wersja 600, Legacy 650 posiada zasięg 3,900nm (7,200km). Samolot wyposażony jest w zintegrowaną awionikę Honeywell Primus Elite. Koszt samolotu który w zamierzeniach producenta ma stanowić bezpośrednią konkurecję dla takich maszyn jak Bombardier Challenger 605, Dassault Falcon 2000LX i Gulfstream G350 i G450. Koszt egzemplarza ma wynosić 29,5 mln USD w porównaniu np. z 27,5 mln USD za Legacy 600. W stosunku do wersji 600 Legacy 650 posiada zmieniony system paliwowy (nowe dodatkowe zbiorniki), wzmocnione podwozie oraz konstrukcję skrzydeł - skrzydła pochodzą bezpośrednio od modelu ERJ-145XR. Samolot wyposażono także w nowy system izolacji dźwięku, który to system podobnie jak awionika zostaną "wstecznie" zaadaptowane do poprzedniego modelu Legacy 600. Samolot jest napędzany dwoma silnikami Rolls-Royce AE3007-A2 o ciągu 9,020lb (40kN) każdy. Obecnie samolot kończy fazę testów i certyfikację.  Pierwsze maszyny mają być dostarczone w br. dla jordanskiego użytkownika.

 Wymiary samolotu i konfiguracja kabiny pasażerskiej

Przekrój samolotu, konfiguracja instalacji paliwowej i zasięg

Przykładowe mapy zasięgu Legacy 650
Porównanie wielkości kabiny pasażerskiej Legacy 650 z konkurencyjnymi konstrukcjami
Rodzina odrzutowców dyspozycyjnych ( business jets) Embraera

Podstawowe dane samolotu Legacy 650:
Zasięg z 4 pasażerami: 3 900 Nm (7 223 km)
Zasięg z 8 pasażerami: 2 800 Nm (7 038 km)
Maksymalna/Normalna prędkość przelotowa: Ma=0,80/0,78
Długość startu: (z maksymalną masą startową MTOW):  1 750 m
Długość lądowania: 870 m
Pułap operacyjny: FL410 (12 497 m)
Maksymalna ilość pasażerów: 13/14 osób
Pojemność luku bagażowego: 8,1 m3
Maksymalna masa startowa(MTOW): 53 572 lbs (24 300 kg)
Maksymalna masa do lądowania (MLW): 44 092 lbs (20 000 kg)
Maksymalna masa bez paliwa (MZFW): 36 156 lbs (16 400 kg)
Zapas paliwa: 1 715 lbs (778 kg)
Maksymalny ciężar ładunku: 4 872 lbs (2 210 kg)


rysunki: embraer.com, dane: embraer.com i flightglobal.com

poniedziałek, 20 września 2010

Embraer 170/190 nowoczesne samoloty komunikacji regionalnej cz.2. Parametry techniczne i przestrzenne oraz podstawowe wskaźniki ekonomiczne

Przekrój kabiny pasażerskiej samolotów rodziny E-Jets Embraera
 

Współczynnik zapełnienia kabiny pasażerskiej niezbędny do osiągnięcia progu rentowności (break even) eksploatacji samolotów Embraer 170-190 (obliczony na podstawie trasy o długości 500 Nm (927 km) dla samolotów E170 i E175 oraz odpowiednio trasy 600 Nm (1112 km) dla E190 i E195) wynosi od 58 do 62%, co przy średniej globalnej dla konkurencyjnych konstrukcji na poziomie ca. 72% stawia samoloty z rodziny E-Jets na bardzo korzystnej pozycji.
Wybrane paramentry techniczne samolotów Embraer z rodziny E-Jets:
Embraer 170
Maksymalna masa startowa: 35 900 - 36 600 kg
Maksymalna masa ładunku: 9 100 kg - 9 840 kg
Maksymalna prędkość przelotowa: Ma=0,82
Parametry dynamiczne (w konfiguracji do trasy o długości 500 Nm)
Czas wznoszenia na FL350 (10 670 m): 16 min
Długość startu: 1147 m
Długość dobiegu (maksymalna masa do lądowania): 1274 m
Zasięg z 70 pasażerami: 2100 Nm (3892 km)
Rozpiętość: 26,00 m,
Długość: 29,90 m
Wysokość: 9,85 m
Embraer 175
Maksymalna masa startowa: 37 500 - 40 370   kg
Maksymalna masa ładunku: 10 080 - 10 360  kg
Maksymalna prędkość przelotowa: Ma= 0,82
Parametry dynamiczne (w konfiguracji do trasy o długości 500 Nm)
Czas wznoszenia na FL350 (10 670 m):  18 min
Długość startu: 1261  m
Długość dobiegu (maksymalna masa do lądowania): 1304  m
Zasięg z 78  pasażerami:  2000 Nm ( 3706 km)
Rozpiętość: 26,00 m
Długość: 31,68 m
Wysokość: 9,73 m
Embraer 190
Maksymalna masa startowa: 47 790 - 51 800  kg
Maksymalna masa ładunku:  13 080 kg
Maksymalna prędkość przelotowa: Ma= 0,82
Parametry dynamiczne (w konfiguracji do trasy o długości 500 Nm)
Czas wznoszenia na FL350 (10 670 m): 16  min
Długość startu: 1267  m
Długość dobiegu (maksymalna masa do lądowania): 1323  m
Zasięg z 98 pasażerami:  2400 Nm ( 4 448 km)
Rozpiętość: 28,72 m
Długość: 36,24 m
Wysokość: 10,57 m
Embraer 195
Maksymalna masa startowa: 48 790 - 52 290  kg
Maksymalna masa ładunku: 13 650  kg
Maksymalna prędkość przelotowa: Ma= 0,82
Parametry dynamiczne (w konfiguracji do trasy o długości 500 Nm)
Czas wznoszenia na FL350 (10 670 m): 18  min
Długość startu:  1460 m
Długość dobiegu (maksymalna masa do lądowania): 1282  m
Zasięg z 108  pasażerami: 2200  Nm ( 4077 km)
Rozpiętość: 28,72 m
Długość: 38,65  m
Wysokość: 10,55 m

Napęd
Samoloty Embraer rodziny 170-190 napędzają silniki General Electric CF34. E170 i E175 używają silników CF34-8E2 o ciągu 14 000 funtów każdy.
Jest to turbowentylatorowy silnik z jednostopniownym wentylatorem, 10-stopniową sprężarką wysokiego ciśnienia, 2 stopniową turbiną wysokiego ciśnienia i czterostopniową turbiną niskiego ciśnienia, współczynnik dwuprzepływowości silnika wynosi 5:1, masa pustego silnika 1192 kg. Większe Embraery 190 i 195 używają silników CF34-10E5 o ciągu 18 500 funtów. Są one także wyposażone w jednostopniowy wentylator, 8-stopniową sprężarkę wysokiego ciśnienia, 2-stopniową turbinę wysokiego ciśnienia i jednostopniową turbinę niskiego ciśnienia. Ich masa wynosi 1678 kg a współczynnik dwuprzepływowości 5,41:1. Silniki we wszystkich samolotach Embraer 170-190 są sterowane za pomocą systemu FADEC (Full Authority Digital Engine Control), czyli całkowicie autonomiczny cyfrowy system sterowania silnika – ogólnie w lotnictwie - w pełni cyfrowy, elektroniczny system sterowania silników. System taki kontroluje całościowo parametry silnika i podzespołów napędowych, w tym nie tylko układ zasilania paliwem i jego zużycie, ciąg silnika, ale także wiele innych parametrów.
 Silnik GE CF34
Sterowanie
Do sterowania Ebraerami rodziny E-jets wykorzystuje się system fly-by-wire elektroniczny system sterowania statkiem powietrznym, w którym brak jest mechanicznych połączeń z powierzchniami sterowymi. Sterowanie odbywa się poprzez sygnał cyfrowy przekazywany przewodem elektrycznym do elementów wykonawczych poruszających powierzchniami sterowymi. Sygnały sterujące są sposób ciągły modyfikowane przez komputery pokładowe na podstawie informacji z centrali danych aerodynamicznych w celu osiągnięcia optymalnych cech sterowności i stateczności. 

 Embraer 170 PLL LOT
Wsyzstkie dane i rysunki w artykule (embraer.com)

niedziela, 19 września 2010

Niedziela na Okęciu

Niedzielny poranek, pierwszy dzień po remoncie lotniska, ale ruch już prawie normalny. Startują już i lądują duże maszyny.

Wypychanie Boeinga 737-800 Eurocypria.

Pracuje pomocnicza jednostka napędowa APU.

"Złoty" Boeing 737 - w specjalnym malowaniu z okazji 80-lecia PLL LOT.

Jak-40 na płycie wojskowego portu lotniczego.

 Wyleasingowane od PLL LOT Embraery E175 do przewozu VIP.

Embraer LOT kołuje na stanowisko postojowe.

Gear up !

PLL LOT

sobota, 18 września 2010

18 września - ostatni dzień ograniczonego ruchu na Okęciu

Dziś ostatni dzień zmniejszonego ruchu na Okęciu w związku z remontem drogi startowej nr 1. Na cały dzień zaplanowano jedynie 35 operacji lotniczych, i to wyłącznie dla mniejszych samolotów (m.in. ATR72, ATR42 i podobne). Poniżej wykaz wszystkich operacji lotniczych w dniu dzisiejszym:
Żródło: lotnisko-chopina.pl
 

sobota, 11 września 2010

AleniaAermacchi M-346 Master

Jeden z prawdopodobnych kandydatów w ogłoszonym 2 września br. przetargu na samolot szkolenia zaawansowanego (LIFT) dla Polskich Sił Powietrznych.
Podstawowe dane techniczne:
Rozpiętość:  9,72 m
Długość:     11,49 m
Wysokość: 4,98 m
Powierzchnia skrzydeł: 23,52 m2
Masa pustego samolotu:  4610 kg
Masa startowa – konfiguracja bez podwieszeń: 6700 kg
Maksymalna masa startowa: 9500 kg
Zespół napędowy: 2 silniki Honeywell F124-GA-200 (ciąg 2 x 2850 kg), poziom spreżania 19,4, współczynnik dwuprzepływowości 0,47, zużycie paliwa 0,79 kg/h/kg ciągu
Wewnętrzny zapas paliwa: 2000 kg
Prędkość maksymalna: 590 kts (1093 km/h)
Prędkość przeciągnięcia (z 20 % paliwa, w konfiguracji do lądowania) 90 kts (166 km/h)
Prędkość wznoszenia: 21 000 ft/m (106 m/s)
Pułap operacyjny: 45 000 ft  (13 720 m)
Zasięg z paliwem wewnętrznym:1120 Nm (2076 km)
Zasięg z trzema dodatkowymi zbiornikami po 630 l: 1540 Nm (2855 km)
Limity przeciążeń: +8/-3 g
Rozbieg: 320 m
Dobieg: 470 m
 Wyposażenie radiowo-nawigacyjne:
Radiostacje VHF/UHF, Transponder systemu IFF, TCAS, TACAN, VOR/ILS,  Bezwładnościowy system nawigacyjny INS oparty na żyroskopie laserowym zintegrowany z odbiornikiem GPS.

Wszystkie fotografie i dane dzięki uprzejmości: AleniaAermacchi, A Finmeccanica Company

czwartek, 9 września 2010

Eurofighter Typhoon jako perspektywiczny wielozadaniowy samolot bojowy dla Polski ?


Konsorcjum Eurofighter, zadebiutowało na targach MSPO oferując Polsce myśliwiec Eurofighter Typhoon, jako następcę dla starzejących się 48 Su-22, które pierwotnie miały zostać wycofane z Polskich Sił Powietrznych w 2011-2012 ale pozostaną w nich prawdopodobnie do 2016 roku, oraz 31 MiG-29 w tym części przejętych z Luftwaffe. Promocja samolotów Typhoon jest wspierana przez EADS oraz Finmeccanica (która najprawdopodobniej złoży ofertę samolotu M-346 w ogłoszonym 2 września przetargu na 16 samolotów szkolenia zaawansowanego dla Polskich Sił Powietrznych. Pozostali konkurenci to KAI/Lockheed Martin z T-50 Golden Eagle oraz BAE z Hawk). Sugeruje się że Polska oprócz transferu technologii mogłaby skorzystać z infrastruktury i wsparcia logistycznego krajów użytkujących obecnie samoloty Eurofighter Typhoon. Łączne polskie potrzeby ocenia się na 120 samolotów bojowych w 8 eskadrach ( w tym 48 obecnie używanych F-16 C/D Block 52M Jastrząb). Samoloty Typhoon oferowane są także dla Czech, Węgier i Słowacji. Obecnie samoloty Eurofighter Typhoon są użytkowane w Wielkiej Brytanii (jako następca Tornado ADV i docelowo IDS), Włoszech (w miejsce przestarzałych F-104 i przejściowych F-16 A/B), Hiszpanii, Niemczech (na miejsce F-4 Phantom i MiG-29), Austrii (zamiast J-35 Draken) oraz Arabii Saudyjskiej.
Jak dotąd jako kolejny samolot myśliwski dla Polskich Sił Powietrznych rozważano głównie, testowany obecnie F-35 Lighting II (JSF) jako poniekąd naturalnego sukcesora F-16. JSF kupią między innymi USA (USAF, US Navy, USMC), Wielka Brytania (RAF, FAA Brytyskie Lotnictwo Morskie), Siły Powietrzne Kanady, Australii, Holandii. Interesują się nim także Izrael, Finlandia, Belgia, Grecja, Włochy, Japonia, Korea Płd, Indie, państwa Zatoki Perskiej. Zrezygnowała z nich natomiast Dania na rzecz F/A-18 E/F Super Hornet.


na podstawie (Flightglobal.com, oraz Nowa Technika Wojskowa 8/2010)


 Typhoon RAF w Radomiu podczas Airshow 2009


Model Eurofighter Typhoon w polskim malowaniu na stoisku na MSPO

Odnaleziono rejestrator parametrów lotu samolotu Boeing 747-400F firmy UPS który rozbił się w Dubaju 3 września.

CVR (Cockpit voice recorder) czyli rejestrator rozmów w kabinie odnaleziono wkrótce po katastrofie – zostaną one zbadane w USA. Samolot rozbił się 3 września po starcie z Dubaju, lecąc do Kolonii.  Niecałe 25 minut po starcie (o 19.15 czasu lokalnego), po wykryciu pożaru na pokładzie piloci zdecydowali się zawrócić do Dubaju.Samolot uzyskał zgodę na lądowanie w Dubaju – pozostawał wtedy 40 km od lotniska w Dubaju. Zgodnie z oświadczeniem przedstawiciela kontroli lotów Zjednoczonych Emiratów Arabskich był zbyt wysoko (8500 stóp – 2590 m) w odległości 24 km od lotniska w Dubaju i przeleciał wysoko nad lotniskiem wykonując zakręt w prawo. Załoga została poinformowana, że wszystkie pasy lotniska w Dubaju są dostępne dla samolotu. Wtedy maszyna skierowała się południowy zachód i zaczęła gwałtownie tracić wysokość – o 19.42 czasu lokalnego kontrola lotów straciła kontakt z samolotem, który rozbił się na południowy zachód od lotniska w Dubaju na północ od lotniczej bazy wojskowej Al Minhad. Był to nowy zaledwie trzy letni samolot nr rej: N571UP z nalotem 9977 h, który do katastrofy wykonał  1764 cykli wyposażony w silniki General Electric z rodziny CF6, (oprócz tego Boeingi 747 wyposaża się w silniki Rolls-Royce RB-211 i Pratt&Whitney PW4000) i zgodnie z oświadczeniem firmy UPS przeszedł przegląd w czerwcu. Uważa się, że do katastrofy znacząco przyczynił się dym wypełniający kabinę. Na pokładzie maszyny zginęło dwóch pilotów z bazy UPS w Anchorage na Alasce.

Zdjęcia z miejsca katastrofy, komunikaty meteo oraz dodatkowe informacje - avherald.com 

Źródło: avherald.com i flightglobal.com

wtorek, 7 września 2010

Pokaz dynamiczny na targach w Kielcach


Pokaz dynamiczny zorganizowany przez Wojska Lądowe, odbył się około południa 6 września 2010 na terenie Targów Kielce w ramach XVIII Międzynarodowego Salonu Przemysłu Obronnego MSPO, dla zaproszonych gości w tym Prezydenta RP Bronisława Komorowskiego, Ministra Obrony Narodowej Bogdana Klicha, wystawców, dziennikarzy oraz zagranicznych delegacji.
Scenariusz pokazu obejmował symulowany atak na kolumnę pięciu pojazdów wojskowych przy użyciu ładunku wybuchowego (IED - Improvized Explosive Device), który uszkodził jeden z pojazdów (KTO Rosomak), zajęcie przez pozostałę sprawne pojazdy kolumny i ich desant pozycji obronnych, udzielenie pierwszej pomocy rannemu w eksplozji ładunku oraz pokaz ratownictwa bojowego (CSAR - Combat Search And Rescue) w wykonaniu załogi medycznego śmigłowca Mi-17 osłanianego przez parę śmigłowców szturmowych Mi-24D 'Hind", a następnie ewakuację kolumny - również pod osłoną Mi-24.
 
"Eksplozja" ładunku pod kołami Rosomaka

pierwsza pomoc dla rannego ...

...i zabezpieczenie terenu przez desant

Przybywa wezwany śmigłowiec medyczny w eskorcie Mi-24.

(fot. Jacek Ptaszyński)  
Rozpoczyna się akcja ewakuacji rannego - Rosomak zabezbiecza tyły kolumny, a ratownik zjeżdża na ziemię z pokładu śmigłowca...


...który odchodzi na krąg na czas niezbędny na przygotowanie ewakuacji.

Mi-24 krążą nad polem walki osłaniając zatrzymany konwój i śmigłowiec ratowniczy przed atakiem oraz snajperami.

Ranny i ratownik zostają wciągnięci na pokład Mi-17.

Mi-17 odlatuje, nadal pod czujnym okiem Mi-24.

Kolumna opuszcza rejon walki odpalając pułapki termiczne.

Po bitwie...